Hoewel, ver weg? Wel de beste!
Documentairemakers Willy Berends en Cars Bijlstra doken voor de documentaire ‘Het geweten van een stad, Leendert Overduin in Enschede’ in de oorlogsgeschiedenis van Enschede en met name de rol die dominee Leendert Overduin (1900-1976) daarin had. Overduin redde tijdens de Tweede Wereldoorlog honderden Joden door ze te laten onderduiken.
In 2002 schreef Arnold Bekkenkamp een biografie over de dappere dominee. En nu is er een documentaire van Willy Berends en Cars Bijlstra.
Berends liep ruim tien jaar met het idee rond voor de documentaire. “In 2008 hoorde ik het verhaal voor het eerst door het boek ‘Enschede, de mensen, de stad’. Ik wist destijds helemaal niet veel over de oorlog, maar ben me erin gaan verdiepen. Door betrokkenen die ik sprak werd daarbij steeds de naam van Overduin genoemd.”
Bron Bewijs
De CES in Las Vegas is met 170.000 bezoekers de grootste elektronicabeurs ter wereld. Maar dit jaar bevond de stand van DEN Smart Home – dochterbedrijf van slotenfabrikant Ankerslot uit Enschede – zich in het eigen kantoor van directeur Van der Wal en collega’s. De online versie van de CES leverde het bedrijf wel twee innovatie-awards op.
De prijzen vielen in de categorie ‘smart home’ en een afgeleide daarvan: ‘smart home device’. DEN Smart Home is nu twee jaar bezig met de ontwikkeling van een slimme combinatie van een chip en een sluitmechanisme. Met de DEN-app kan de deur op afstand worden geopend of kan iemand anders toegang worden verleend.
De uitvinding werd in samenwerking met designbureaus Wirelab en d’Andrea en Evers uit Enschede ontwikkeld. Ankerslot heeft er een apart bedrijf voor opgericht: Den Smart Home. De ontwikkeling van het prototype heeft volgens Van der Wal tussen de 150.000 en 200.000 euro gekost. Het is nog niet gelukt een grote investeerder te vinden. Daarbij gaat de voorkeur uit naar een installatiebedrijf dat de DEN SmartStrike kan monteren in deurposten. Want de deurpost moet aangepast worden om de sluitplaat te kunnen gebruiken.
„We willen er hoe dan ook eind juli mee de markt op in de VS”, zegt Marijn van der Wal beslist. „Misschien zet het winnen van deze innovatieprijzen investeerders in beweging. Maar ook als ze dat niet doen, komen we er mee op de markt in de VS en volgend jaar ook in Nederland. Alleen zal het dan een stuk langzamer gaan.” De DEN SmartStrike gaat hier circa 200 euro kosten en wordt mogelijk ook in abonnementsvorm aangeboden
Bron Bewijs
We kennen allemaal de zonnepanelen op het dak. Maar zonnecellen in textiel? Ontwerpster en Saxion-onderzoeker Hellen van Rees laat samen met haar collega’s zien dat dat kan. Gewoon in een horecaschort.
1 Leg dat eens even uit…
“Zonnecellen op het dak zijn grote harde vierkante platen. Maar er zijn tegenwoordig zonnecellen die veel dunner zijn en daardoor ook meer geschikt voor flexibele oppervlaktes zoals textiel. We hebben verschillende prototypes ontwikkeld, zoals een vest voor boswachters. Ze zijn lange tijd op pad en moeten bereikbaar zijn, maar hebben niet altijd een stopcontact in de buurt. Met het vest kunnen ze hun telefoon opladen. Hetzelfde principe hebben we toegepast in een poncho met camouflageprint voor soldaten van de Landmacht. En we hebben voor horecamedewerkers een schort gemaakt, zodat bijvoorbeeld hun mobiele pin-apparaat op het terras van stroom wordt voorzien.”
2 Wat was in dit TexEnergie project de grootste uitdaging?
“Er waren veel uitdagingen. Aan de ene kant wil je de textiele eigenschappen van een kledingstuk behouden: het moet flexibel en wasbaar zijn. Tegelijkertijd wil je ook dat zo’n product zoveel mogelijk energie opwekt. Dat is vaak tegenstrijdig met elkaar. Die dunnere zonnecellen leveren minder energie op. Dan is er nog de verbinding met elektronica die robuust moet zijn. En ook die moet wasbaar zijn.
3 Is jouw werk te combineren met modeontwerpen?
“De helft van mijn tijd ben ik bezig met ontwerpen en de andere helft werk ik voor Saxion Hogeschool, bij het lectoraat Sustainable & Functional Textiles. Ik vind het een geweldige combinatie. Enerzijds ben ik heel erg bezig met een creatief proces, anderzijds kan ik mijn ideeën over design ook weer meenemen in technische projecten zoals deze.”
4 Dit project heet TexEnergie en jullie zijn er al vier jaar mee bezig?
“Er lopen véél meer projecten, maar dit is nu afgerond. Het type zonnecellen verkennen, de integratie in textiel, overleg met bedrijven die als partner meedenken, de samenwerking met studenten: de tijd vliegt voorbij. Wij hebben deze resultaten opgeleverd en het is aan bedrijven om dit in de markt te zetten.”
Bron Bewijs
Batterijen van mobiele telefoons die minder snel leeg raken en die hittebestendiger zijn en elektronische apparatuur die minder snel warm wordt en daardoor beter presteert. Het kan straks door toepassing van een in Enschede geproduceerd nieuw materiaal: flexibele keramiek.
Twentse investeerders steken samen 4,2 miljoen euro in Eurekite, de bedenker en producent van dit materiaal, dat onder de merknaam Flexiramics zal worden verkocht. Met een investering door Demcon kan het spin-off bedrijf van de Universiteit Twente in Enschede een productielijn laten bouwen.
Eurekite werd in 2015 opgericht door de Spanjaard Gerard Cadafalch, die aan de UT promoveerde op de ontwikkeling van keramiek. De in het nano-instituut MESA+ nieuw ontwikkelde grondstof wordt onder meer gebruikt in mobiele telefoons, lithium-ion batterijen, elektronica voor auto’s en olie- en gassensoren.Batterijen langer mee
“Onze flexibele keramiek zorgt voor een snellere afvoer van hitte uit bijvoorbeeld mobiele telefoons”, legt operationeel directeur Bas Kerkwijk (49) uit. “Batterijen zijn daardoor minder snel leeg. Als je video’s afspeelt op de telefoon wordt die snel warm en verliest de batterij snel aan kracht. Onze flexibele keramiek, die in een dun laagje op printplaten wordt aangebracht, zorgt voor een snelle afvoer van die hitte waarmee ook wordt voorkomen dat apparatuur oververhit raakt en in brand vliegt.”
Bron Bewijs
Twente Safety Campus wordt binnenkort bewaakt door een drone die bij onraad automatisch opstijgt. Het is volgens betrokkenen voor het eerst in Nederland – en wellicht Europa – dat een drone op deze manier wordt gebruikt.
De Safety Campus, eigendom van de Veiligheidsregio Twente, heeft ontheffing gekregen van de inspectie Logistiek en Transport om een drone te laten vliegen, die automatisch opstijgt en zijn doel zoekt, uit zicht van een piloot vliegt en dat dag en nacht mag doen.
De campus op het bedrijventerrein Technology Base bij Enschede herbergt onder meer een oefencentrum van de brandweer en een Risk Factory voor publieksvoorlichting over veiligheid.
Directeur David Bornerbroek van de Safety Campus spreekt van een unieke toestemming die de inzet van drones een enorme stap vooruit helpt. In eerste instantie is de beveiliging met een drone beperkt tot de Safety Campus, maar na enkele maanden houdt het toestel de hele Technology Base – meer dan 200 hectare – in de gaten. “De inzet begint klein en beperkt in tijd en breidt zich uit naarmate we er meer ervaring ermee opdoen”, zegt Bornerbroek.
Bron Bewijs
Het initiatief van de Twentse buschauffeurs Richard Roolvink en Marc Hinskens om alle bushaltes in het land rookvrij te maken is genomineerd voor de Rookvrije Generatie Award. Daarmee maakt het plan van de twee chauffeurs kans op een landelijke prijs.
Wij, “twee Twentse Buschauffeurs”, zetten ons in samenwerking met Rookvrije Generatie, belangeloos in om Busstations en Bushaltes in Twente Rookvrij te maken.
Daarom vragen wij bij gemeenten aandacht voor dit onderwerp zodat jonge kinderen niet meer in de rook van anderen op hun bus hoeven te wachten. Twente als eerste regio met alle busstations en bushaltes rookvrij!
Diverse gemeenten hebben gehoor gegeven aan ons verzoek om rookvrije busstations en bushaltes in te richten zoals: Losser, Dinkelland, Tubbergen, Ootmarsum, Oldenzaal en Rossum. Gesprekken met andere gemeenten zijn t.g.v. Corona vertraagd of inmiddels weer opgestart.
zie ook het almeloos weekblad, lokaal twente of luister naar 1twente.
Bron BewijsHet Cultuurfonds kent de Martinus Nijhoff Vertaalprijs 2021 toe aan de vertaler Rokus Hofstede voor zijn vertalingen uit het Frans. De jury noemt zijn oeuvre ‘een indrukwekkende prestatie van zeer hoge klasse’. Aan de prijs is een bedrag van 35.000 euro verbonden.
Rokus Hofstede(Hengelo, 1959) bracht een groot deel van zijn jeugd in Zwitserland en België door. Hij studeerde sociale geografie, culturele antropologie en legde zich vanaf 1990 toe op het vertalen van Franse literatuur. Hofstede’s oeuvre omvat bijna vijftig titels, waaronder Roemloze levens van Pierre Michon en het onlangs verschenen De jaren van Annie Ernaux.
Hij vertaalde verder literaire werken van onder anderen Emil Cioran, Georges Perec, Charles- Ferdinand Ramuz en George Simenon, naast non-fictie-boeken van Roland Barthes, Pierre Bourdieu en Bruno Latour.
‘Hofstedes oeuvre is van een onveranderd hoog niveau, waarin hij zich steeds een uitgesproken betrouwbaar en briljant vertaler toont. Zijn vertalingen zijn niet alleen zeer precies en degelijk, maar ook doorspekt met inventieve en vaak geestige oplossingen. Daarnaast werpt hij zich via inleidingen, lezingen en commentaren op als een belangrijk pleitbezorger van de Franse literatuur in Nederland en Vlaanderen’, aldus de jury.
De jury van de Martinus Nijhoff Vertaalprijs 2021 bestaat uit Maarten Asscher (voorzitter), Henri Bloemen, Eric Metz, Hilde Pach, Marjolein van Tooren en Marjoleine de Vos. Eerdere winnaars van de prijs in de afgelopen jaren waren onder meer Hans Boland, Jan-Willem Bos, Jeanne Holierhoek en Babet Mossel. Vorig jaar ging de prijs naar Irina Michajlova en Jacques Westerhoven.
Sinds 1955 reikt het Prins Bernhard Cultuurfonds jaarlijks de Martinus Nijhoff Vertaalprijs uit ter bekroning van bijzondere oeuvres op het terrein van literair vertalen. Aan de prijs is de naam verbonden van Martinus Nijhoff, dichter, zelf ook vertaler en voormalig bestuurslid van het toenmalige Prins Bernhard Fonds.
De prijs is bestemd voor vertalers die vertalen in en uit het Nederlands. Elk jaar wordt een vertaler die vertaalt in het Nederlands bekroond. Eens in de vijf jaar – bij elk lustrum van het Cultuurfonds – krijgt tevens een vertaler die vertaalt uit het Nederlands de prijs toegekend. Aan de prijs is een bedrag verbonden van 35.000 euro euro. Het is daarmee een van de grootste vertaalprijzen van Europa.
Bron Bewijs
