Waterstof revolutie begint in Almelo

Almelo wordt het centrum van de Twentse waterstofrevolutie

Duizend kilometer autorijden op 10 emmers water? Dat lijkt te mooi om waar te zijn, maar het is mogelijk. In de Waterstof Hub Twente hopen ze dat voor elkaar te krijgen. Vanaf eind maart gaan ze vol aan de bak om de regio warm te maken voor waterstof.

Waterstof komt er in duurzaamheidsdiscussie soms bekaaid af. Terwijl waterstof veel mogelijkheden biedt. Niet onbelangrijk: het is relatief goedkoop. In Nederland rijden enkele auto’s al op waterstof, maar van grootschalige toepassing is geen sprake. De H2 Hub in Almelo moet daar verandering in brengen.

Niet achterblijven

De hub komt voort uit een samenwerkingsverband tussen tientallen ondernemers, onderwijsinstellingen en de overheid. Zo was de provincie Overijssel in de aanloopfase bij het project betrokken. Allemaal met hetzelfde doel. Om uit te zoeken wat de mogelijkheden zijn en om mensen te leren werken met waterstof.

„In de noordelijke provincies, in Arnhem en Brabant zijn ze daar al volop mee bezig. In Twente willen we niet achterblijven”, zegt bestuurslid Gerard Schröder. De directeur van Schröder Vastgoed is één van de drijvende krachten achter het initiatief. „Uiteindelijk willen we op de voormalige locatie van Sensata in Almelo een groot Twents Energiecentrum uit de grond stampen. De waterstofhub is dus pas het begin.”

Drie stappen

Het pionierswerk in de H2 Hub bestaat uit drie stappen. Opwekking, opslag en toepassing. „Allereerst willen we natuurlijk waterstof opwekken. Daarom ligt het hele dak vol zonnepanelen. Als we dat niet doen, schieten we ons doel voorbij. Waterstofgebruik stoot geen CO2 uit, maar opwekking mag dat ook niet doen.”

De opslag gebeurt eveneens op het terrein. Vooral de veiligheid is daarbij belangrijk. „Waterstof is geur- en reukloos. Net als bij aardgas moeten we daar wat aan doen, zodat je het merkt als er waterstof ontsnapt.”

Voor bedrijven is de toepassing het interessantst. „We gaan ons eerst richten op mobiliteit en we hopen vlot een auto op waterstof te laten rijden. Als dat lukt, kunnen we het bij een vrachtwagen proberen. Er is dus veel interesse bij transporteurs als Bolk en Nijhof Wassink. Die kunnen op die manier een steentje bijdragen aan de klimaatdoelstellingen.”

Bron Bewijs

17 januari 202117 januari 2021

Eerste stedebouwkundige camouflage

Duitsers bouwden ‘onzichtbare’ enclave

Bijna tachtig jaar geleden bouwde de bezetter een kleine enclave aan de noordelijke stadsrand van Enschede. Een klein ziekenhuisje was er, een onderofficiersmess en barakken waar de soldaten in stapelbedden konden slapen. Een legercomplex, qua ligging en stijl zo onopvallend mogelijk neergezet in een landelijk gebied. “Van bovenaf moest het de indruk wekken van een verzameling boerderijen”, zegt Harry Lindeman, de huidige bewoner van één van de panden. Een kleine agrarische nederzetting, die moest verhullen dat er in werkelijkheid oorlogsactiviteiten plaatshadden.

Het was voor het eerst dat er in Nederland stedenbouwkundige camouflage werd toegepast.

Bron Bewijs

3 januari 20213 januari 2021

Pieter ten Hoopen wint 2e prijs World Press Photo 2010

In de categorie “Portraits, Singles” wint de in Tubbergen opgegroeide Pieter ten Hoopen de tweede prijs in 2010.

Bron Bewijs

3 januari 20213 januari 2021

Ten Hoopen wint World Press Photo Story 2008

Met zijn serie over de mensen in Vladimirskoe wint de in Tubbergen opgegroeide Pieter ten Hoopen de Daily Live, Stories, World Press Photo van 2008.

Bron Bewijs

3 januari 20213 januari 2021

Oud-tukker Ten Hoopen wint World Press Photo Story 2019

TUBBERGEN/ AMSTERDAM – De Nederlands-Zweedse fotograaf Pieter ten Hoopen is de eerste winnaar van de ‘World Press Photo Story of the Year’. Dat is een categorie in de prestigieuze fotowedstrijd World Press Photo. Prins Constantijn reikte de prestigieuze fotoprijs vanavond uit tijdens een awardshow in de Westergasfabriek in Amsterdam.

Behalve Ten Hoopen vielen meer fotografen in de prijzen. De foto Een huilend meisje aan de grens van de Amerikaanse fotograaf John Moore is uitgeroepen tot World Press Photo van het jaar. De World Press Photo van het jaar laat het Hondurese meisje Yanela Sanchez zien bij de Mexicaans-Amerikaanse grens terwijl haar moeder wordt gefouilleerd door de grenspolitie. Hoewel de peuter en haar moeder niet zoals vele anderen uit elkaar werden gehaald, deed de foto veel stof opwaaien over het migrantenbeleid van president Donald Trump. John Moore werkt voor Getty Images en fotografeert sinds 2008 over de immigratie- en grenskwesties. De jury prees vooral de details op de foto.

Karavaan

Met de serie The Migrant Caravan sleepte de in Tubbergen opgegroeide Pieter ten Hoopen (Agency VU/Civilian Act) de eerste World Press Photo Story of the Year in de wacht. De foto’s vertellen over een karavaan van zo’n zevenduizend Midden-Amerikaanse vluchtelingen, onder wie zeker 2300 kinderen, naar de grens met Amerika.

Bron Bewijs

3 januari 20213 januari 2021

Autobedrijf uit Enschede wint prijs met minilift

Vanuit ellende kan iets moois groeien

ENSCHEDE – Weersink Auto Aanpassingen wint een Belgische innovatieprijs met een minilift voor rolstoelgebruikers. „Mensen willen hun zelfstandigheid niet verliezen. Daar proberen we een oplossing voor te bedenken.”

Een jaar of tien geleden besloot René Weersink het roer om te gooien. Hij ging zich met zijn gelijknamige bedrijf in auto-aanpassingen vooral toeleggen op innovatieve oplossingen voor rolstoelgebruikers. Het resultaat: enkele gepatenteerde liften om gehandicapten snel in en uit auto’s te tillen.

Zijn minilift werd eerder al op een internationale beurs in Düsseldorf genomineerd en is nu in België bekroond met de REVAvenue Award, voor het meest innovatieve product voor personen met een handicap.

Groeispurt

„Een bewijs dat vanuit ellende iets heel moois kan groeien”, zegt René Weersink (60). Hij doelt op de turbulente geschiedenis van zijn bedrijf. Na zijn studie aan de UT werkte de geboren Vassenaar bij diverse bedrijven in deze regio, voordat hij in 1995 Frankenhuis Special Products in Enschede overnam. Onder de naam Weersink Auto Aanpassingen werd een groeispurt ingezet. Hij opende een tweede vestiging in Zwolle en nam een bedrijf in Venlo over.

Lege hal

Weersink had op een gegeven moment 45 man aan het werk, totdat het in Limburg helemaal misliep. Hij trof er op een dag een lege hal aan. Hij zegt te zijn ‘belazerd’ door oud-medewerkers die er met de orderportefeuille, machines en materialen vandoor waren gegaan en vanuit Hongarije zelf producten gingen leveren. Het leidde tot juridische procedures en hoge kosten, die uiteindelijk voor de val van zijn onderneming zorgden.

„Een faillissement is heel pijnlijk”, zegt Weersink die met een klein aantal medewerkers in 2007 een doorstart maakte. „Kort daarna opende onze landelijke concurrent echter een vestiging in Hengelo en ging een regionaal autobedrijf zich ook toeleggen op aanpassingen van auto’s. Je kon op je klompen aanvoelen dat dat te veel van het goede was in deze regio. We moesten iets nieuws bedenken om te overleven. Dat zijn we gaan doen door de ontwikkeling van eigen, compacte liftsystemen in auto’s voor rolstoelgebruikers.”

Wensen

De ideeën komen vaak van de klanten zelf, vertelt Weersink in de werkplaats in het Enschedese havengebied. „Bijvoorbeeld iemand die graag wil dat zijn gehandicapte kind vanuit de rolstoel eenvoudig naast hem in de auto kan zitten, een ondernemer met een dwarsleasie die wil dat er naast zijn rolstoel voldoende ruimte in zijn bus overblijft. Mensen met een handicap willen hun zelfstandigheid niet verliezen. Het geeft voldoening als je daar een bijdrage aan kunt leveren.”

De vraag naar zijn autoliften ziet Weersink, die zes man in dienst heeft, snel groeien. Vandaar dat hij zoekt naar monteurs. „Voor de komende drie maanden hebben we net zoveel opdrachten als de omzet van afgelopen jaar.”

Publiciteit

Daarbij helpen de nominatie voor zijn innovaties in Duitsland en de prijs in België. „Het heeft ons daar publiciteit opgeleverd. We gaan ons nu ook meer op die landen richten.” Weersink kijkt voorzichtig al verder. „We hebben een patent op onze liften in vijftien landen. Daaronder Amerika, Canada en Japan. Wie weet gaan we in de toekomst ook wel voor die landen aan de slag.”

Bron Bewijs

3 januari 20213 januari 2021

Rob van Essen wint Libris Literatuur Prijs 2019

Rob van Essen is de winnaar van de Libris Literatuur Prijs 2019 voor zijn roman De goede zoon. Dat maakte juryvoorzitter Jet Bussemaker maandagavond bekend in het Amstel Hotel, tijdens het galadiner voor genodigden. Van Essen ontving een cheque van 50.000 euro en bovendien uit handen van Minister Ingrid van Engelshoven van OC&W een door Irma Boom ontworpen bronzen legpenning. De prijsuitreiking werd traditiegetrouw rechtstreeks uitgezonden in Nieuwsuur op NPO 2. Voor het schrijven van De goede zoon ontving Van Essen een projectsubsidie van het Letterenfonds.

“Met al zijn bizarre invallen, groteske wendingen, lijnen en lagen laat van Essens meesterwerk ons zien en voelen wat het betekent om te leven in deze tijd, met zijn overdaad aan vrije tijd en luxe, met zijn robots en computers, een tijd waarin alles en iedereen constant in de gaten wordt gehouden en waar nodig van bovenaf gecorrigeerd,” aldus de jury.

De andere genomineerden waren Jan van Aken, Johan de Boose, Esther Gerritsen, Bregje Hofstede en Ilja Leonard Pfeijffer. Ook de boeken van Van Aken en Hofstede kwamen tot stand met ondersteuning van een beurs van het Letterenfonds.

De jury die als taak had de beste oorspronkelijk Nederlandstalige roman van het afgelopen jaar te kiezen, bestond naast Jet Bussemaker (hoogleraar Wetenschap Universiteit Leiden) uit Erica van Boven (hoogleraar letterkunde Open Universiteit), Sigrid Bousset (programmamaker), Dries Muus (literair recensent Het Parool) en Petra Possel (journalist NRC Handelsblad).

Bron Bewijs

3 januari 20213 januari 2021

Eerste robot in de horeca

Revolutionaire robot serveert en zingt bij Frans op den Bult in Deurningen

DEURNINGEN – De uit China geïmporteerde robot Fransien biedt een helpende hand in de bediening van café-restaurant Frans op den Bult in Deurningen.

In het bijna 200-jarig bestaan van Frans op den Bult kwam het niet eerder voor dat een robot het bedienend personeel op alle mogelijke manieren hielp bij het opdienen en afruimen van de tafels. Nu is het zover.

„Het is vrij revolutionair dat hier een robot binnen is”, zegt Pauline Scholten, mede-eigenaresse van het etablissement. „Ik behoor tot de nieuwe generatie bij Frans op den Bult en kijk verder dan nu. We maken het bedrijf toekomstklaar en Fransien hoort daar wat mij betreft ook echt bij.”

Geïmporteerd

Het is de eerste robot van dit type die naar verluidt in Nederland is geïntroduceerd. Het bedrijf Kide Group, gevestigd op een steenworp afstand van Frans op den Bult, heeft vooralsnog drie van deze robots geïmporteerd. Ivana Damink, afkomstig uit Slowakije maar gehuwd met een man uit Deurningen, is directeur van de Kide Group en zij zegt: „Alleen al in China zijn 2500 van deze robots ingezet. Niet alleen in de horeca, ook in verpleeg- en ziekenhuizen.” Dat gebeurt nu ook in haar thuisland. „In Bratislava zijn ze al te zien in restaurants. Dus waarom niet in Nederland?”

Tien robots

De robot die bij Frans op den Bult in gebruik is genomen, kost net zoveel als een nieuw, klein model auto. Frans op den Bult sloot een lease-overeenkomst met Kide Group. „Ons doel is dit jaar tien van deze robots te leasen aan wie maar wil”, zegt Ivanka Damink. Er is niet alleen een commercieel doel. „Wij zoeken de verbinding tussen de mens en nieuwe technologie. Deze robot is een mooi voorbeeld van technologie in dienst van de mens. Mensen zullen er veel gemak van hebben.”

Werkrooster

De robot in het café-restaurant is nog maar net een dag opgenomen in het werkrooster. Mensen in het etablissement reageren enthousiast. „Dit is de eerste keer dat een robot mij bedient. Ik vind dat prima”, zegt een man die is gekomen voor de lunch. Fransien levert de lunch keurig af. Ze weet de weg naar het tafeltje waaraan hij zit met zijn echtgenote feilloos te vinden. Onderweg ontwijkt Fransien gasten die ze onderweg tegenkomt.

Lachen en huilen

Fransien kan lachen, zingen. Verjaardagsliedjes en moderne songs, het is maar net hoe Fransien via het display wordt geprogrammeerd. Fransien kan zelfs huilen. Dan is er op het display een traan te zien. Huilen doet ze bijvoorbeeld als iemand de weg zodanig verspert, dat ze niet kan passeren.

Persoonlijk contact

Pauline Scholten: „Fransien hoort er al helemaal bij. Ik zie Fransien als een grote hulp in de bediening. De bediening is er ook blij mee. Fransien wordt niet ingezet om personeel te vervangen. Dan zou het persoonlijke contact met de klanten verloren gaan en dat willen we niet.”

Tijd besteden aan de gasten

„Maar Fransien kan helpen met het afhalen van de tafels”, zegt ze. „Zeker als die tafel wat uitgebreid is, dan moet je normaal gesproken drie of vier keer lopen. Maar Fransien kan alles ineens meenemen, omdat ze zoveel bladen heeft waar spullen op gezet kunnen worden. Daardoor kun je ook wat meer tijd besteden aan de gasten. De robot is in coronatijd een welkome aanvulling op het beschikbare personeel. Mensen die zoveel mogelijk het contact willen vermijden met anderen, kunnen de hulp van Fransien vragen.”

Vietnamees

De Vietnamees Nam Tran, student electrionic engeneering aan Saxion Hogeschool, houdt Fransien intussen goed in de gaten. Mocht Fransien het laten afweten, tot op heden gebeurde dat niet, dan zorgt hij dat de robot weer snel op de been is. Hij is ingehuurd door de Kide Group als probleemoplosser voor een paar uurtjes per dag. Zo verdient hij een aardig zakcentje bij.

Bron Bewijs

23 juni 20193 januari 2021

Lekkerste noedels

In Dubai eten ze Enschedese noedels

ENSCHEDE – Ze lusten er wel pap van in Dubai: noedels uit Enschede. China – toch de bakermat van de noedels – ligt bij wijze van spreken om de hoek. Toch komen de lekkerste noedels in Dubai niet uit China, maar uit Enschede.

Dat vindt althans een handelshuis uit Dubai, dat de slierten verder verspreidt in het emiraat in het Midden-Oosten.

Speciaal

De noedels worden gemaakt door de Van der Moolen Foodgroup in Enschede. Zelf vinden ze het bij Van der Moolen ook wel speciaal, dat ze noedels naar Dubai exporteren. De meeste klanten zitten namelijk gewoon in Europa.

Kok

Een daarvan in Engeland, en daar was eerder dit jaar het Dubaise handelshuis te gast. Met een kok. Deze kok proefde de Enschedese noedels en besliste: deze, en geen andere, gaan mee naar huis. „Ze hadden noedels gehad uit diverse landen, maar aan onze kwaliteit konden ze niet tippen”, zegt directieassistente Christel Rouwhof van Van der Moolen.

Vliegtuig

Dus gaan er nu jaarlijks 250.000 kilo noedels van Enschede naar Dubai. Normaal gesproken met zeecontainers. „Maar de vraag is kennelijk nu zo groot dat ze heel snel een extra lading wilden hebben”, aldus Rouwhof. „Dus gaat er nu ook een vliegtuig met onze noedels naar Dubai.”

Bron Bewijs